Zondagochtend 09:00 uur. Rik is al wakker en is aan het gamen op de PlayStation. Ik lees de bijlage van het Brabants Dagblad terwijl ik ontbijt. Een artikel over onze Nationale Veiligheidscoordinator. Als ik naar zijn foto kijk moet ik aan Hochner denken van Criminal Minds. Profiling. Fritz ligt naast me op de grond. Rustig wachtend tot we gaan. Want dat doen we immers altijd op zondagochtend. Mooi om te zien hoe primair een hond kan reageren. Eten, drinken, slapen,…
Donderdag 5 juli, vertrek en aankomst. De start van deze vakantiezomerblog begint op ongeveer 10.000 meter hoogte als we op weg zijn naar Marsa Alam in Egypte, Fayrouz Plaza Beach Resort. Onze zomervakantie is nu echt begonnen. Twee weken lang ontspannen in een resort gelegen in een van de grootste zandbakken ter wereld. Een oase van rust gelegen aan de Rode Zee. Hoe het resort er uit ziet weten we alleen van de plaatsje uit de brochure die we van…
2 maanden lang heb ik geen inspiratie gehad om een blog te schrijven. Er was niets wat me voldoende bezig hield om mijn laptop open te klappen en woorden aan het digitale papier van mijn blog toe te vertrouwen. Tot vandaag… Elk jaar kiest mijn werkgever Ctac een goed doel uit wat we als bedrijf gedurende een geheel jaar steunen. Mogelijke goede doelen worden altijd aangedragen door collega’s. Vaak is het zo dat de collega direct of indirect een relatie…
Vrijdagavond 13 april wordt de buurt opgeschrikt door het alarmerende geluid van ambulances. Geluid komend uit de richting van Tilburg, aanzwellend in volume als de ambulances steeds dichter bij komen. Niet 1, maar drie ambulances spoeden zich naar de bossen van Oisterwijk. Niet veel later kom ik er via social media achter dat er iets verschrikkelijks heeft plaatsgevonden. Een, naar wat later blijkt, beschonken bestuurder heeft een ouder echtpaar van achteren aangereden terwijl ze samen hun hond aan het uitlaten…
Hoe moeilijk is het om te veranderen? Hoe moeilijk is het om af te wijken van wat je als persoon altijd al deed. Je zekerheden los te laten en de verandering, tegemoet te lopen? Te omarmen en te accepteren? Geen eenvoudige vragen. Vragen waarop volgens mij ook geen eenvoudige antwoorden te geven zijn. Natuurlijk, als je het mensen 1 op 1 vraagt zullen ze zeggen dat verandering voor hen geen probleem is. Zullen ze aangeven dat verandering noodzakelijk is om…
Half februari al weer. Het nieuwe jaar is in volle gang en ik besef me dat ik dit jaar nog geen blog geschreven heb ondanks dat ik me voorgenomen had om minimaal 1x per maand wat te schrijven. Wat te schrijven over wat me bezig houdt, me interesseert of juist irriteert. Elke maand minimaal 1 maal de tijd nemen om mijn gedachten de vrije loop te laten en te schrijven. Terwijl ik nu wat voor me uit aan het schrijven…
2011 loopt op zijn eind. De donkere, en dit jaar natte, dagen tussen kerst en nieuw zijn voor mij altijd onrustige dagen. Ongemakkelijke dagen ook. Dagen waarbij je wenst dat ze snel voorbij gaan. Hoe dat komt weet ik niet, maar van kleins af aan tel ik de dagen tussen kerst en nieuwjaar af. Zo ook dit jaar. Zo ook in 2011. De zakelijke puntjes moeten op de “i” gezet worden voordat we 2011 definitief kunnen afronden en afsluiten en…
Sinds een paar weken heb ik mijn oude mountainbike hobby weer nieuw leven ingeblazen. Mijn Merida MTB had dit jaar echt te lang in een hoek van de garage aan de muur gehangen. Het is niet dat ik helemaal niet sport hoor, maar in de zomermaanden besteed ik nou eenmaal meer tijd aan hardlopen dan aan moutainbiken. Maar als de temperatuur zakt, de dagen korter worden begint het “moutainbikebloed” toch weer sneller te stromen. Al moet ik wel zeggen dat…
Al een paar dagen kriebelt het. Heb ik het gevoel dat ik weer eens een blog moet schrijven. Mijn laatste blog is nu precies een maand geleden en ik heb me voorgenomen om minimaal 1 blog per maand te schrijven. Dus er is geen ontkomen aan. Er moet wat aan mijn brein ontspruiten. Maar wat dan? Waar moet het deze keer over gaan? Zowel gisteren als vandaag ontbreekt het me aan inspiratie. Niet dat het aan onderwerpen ontbreekt hoor, maar…
Zaterdagmiddag 2 uur. Het regent nog steeds, de hele ochtend is het al druilerig. De zomer is een paar dagen geleden begonnen, maar laat zich voorlopig nog niet zien. In de ochtend is hij er kort even uit geweest, zoals elke ochtend. Nu zit hij voor het raam, kijkt afwisselend naar mij en naar buiten. Smekende ogen, een vragende blik. Afwachtend ook. Wachtend op mij, wachtend tot ik op sta en mijn jas aan ga doen. Op dat moment is…