Voor diegene die wel eens bij ons door de straat, of beter, over de ventweg, rijden kan het het niet ontgaan zijn. Ons huis is verkocht. Het bord staat in de tuin met daarop in grote letters “VERKOCHT”.

Het huis waar we bijna 13 jaar met heel veel plezier gewoond hebben krijgt per begin december nieuwe bewoners. Een jong gezin stapt dan over de drempel van wat nu nog onze voordeur is en gaat wonen in wat nu nog ons huis is. En dat voelt toch best wel raar.

Natuurlijk, het was voor ons een bewuste keuze om te gaan verhuizen, de stap te maken naar een andere locatie in Oisterwijk met wat meer woonruimte en bovenal wat meer groen om ons heen.

Maar dan nog, ondanks de euforie van de ophanden zijn de verhuizing, we gaan wel het huis verlaten waar onze kinderen het grootste deel van hun leven gewoond hebben en wij met zijn vieren met heel veel plezier geleefd hebben. En dan heb ik het nog niet over al die fijne buurtbewoners waar we in de loop der jaren een meer dan goed contact hebben gehad.

De eerste kamers zijn al opgeruimd, spullen uit het verleden weggegooid of naar de kringloop gebracht en dozen ingepakt.

Per medio oktober draaien wij het slot van de voordeur van ons nieuwe huis open en stappen wij over de drempel van de toekomst. Na een paar weken van klussen zullen we dan onze spullen verhuizen en sluiten we, begin december, voor het laatst de deur, van ons oude huis.

Verhuizen voelt op de een of andere manier toch wat vreemd aan. Maar, wat zien we er naar uit!

Hein