Hoe moeilijk is het om te veranderen? Hoe moeilijk is het om af te wijken van wat je als persoon altijd al deed. Je zekerheden los te laten en de verandering, tegemoet te lopen? Te omarmen en te accepteren?

Geen eenvoudige vragen. Vragen waarop volgens mij ook geen eenvoudige antwoorden te geven zijn. Natuurlijk, als je het mensen 1 op 1 vraagt zullen ze zeggen dat verandering voor hen geen probleem is. Zullen ze aangeven dat verandering noodzakelijk is om in beweging te blijven, vooruit te gaan, te groeien, succesvol te zijn.

Totdat de verandering echt ingezet wordt. Dan blijkt dat de praktijk toch een stuk weerbarstiger is. Dan blijkt dat iedereen de zelfde verandercurve  (lees: emoties) doorloopt om de beoogde verandering te laten slagen. Emoties die er toe doen hoor. Weerstand, boosheid, onbegrip, alles komt voorbij tot aan sabotage van de plannen aan toe. Heftige emoties, eerlijke emoties, argumenten ook om niet te veranderen. Juist bij die personen die je nodig hebt om de verandering te laten slagen.

Allerlei handvaten worden de moderne manager aangereikt. Handvaten die hem moeten helpen “zijn mensen” door de “duivelse curve van verandering” te trekken. Het liefst in een zo kort mogelijke tijd, we willen immers snel resultaat, en dan ook nog bij voorkeur allemaal tegelijkertijd. Start en finish zijn bepaald. We starten samen en lopen samen, met een gelukzalig gevoel, al juichend, hand in hand over de finish van verandering

Helaas is de praktijk minder idyllisch dan hierboven beschreven. We kennen allemaal de voorbeelden van managers die in meetings, overtuigd van het eigen gelijk, steeds harder en sneller gaan praten om de verandering door de strot van de toehoorders te duwen? Niet slikken? Dan wordt het stikken! Je doet mee of haakt af. Houdoe en bedankt! Duidelijk niet de manier om het doen, maar helaas vaak wel de realiteit in menig bedrijf.

Maar hoe moet het dan wel? Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat het begeleiden van verandering niet makkelijk is. Dat het meer dan een uitdaging is. Waarbij het continue schipperen is tussen het uitvoeren van een duidelijke opdracht van je leidinggevende en het reageren, anticiperen, op signalen van de mensen die onderhevig zijn aan de verandering. Moeilijk hoor.

Het wordt me met de dag duidelijker dat verandering als een klein gemeen duiveltje is. Een duiveltje wat niets liever doet dan hindernissen opwerpen tussen mij en de doelen die ik mezelf gesteld heb of me opgelegd worden. Misschien wordt het wel tijd om een deal te sluiten met die duivel? Wie zal het zeggen…..

 

Hein