2 maanden lang heb ik geen inspiratie gehad om een blog te schrijven. Er was niets wat me voldoende bezig hield om mijn laptop open te klappen en woorden aan het digitale papier van mijn blog toe te vertrouwen.

Tot vandaag…

Elk jaar kiest mijn werkgever Ctac een goed doel uit wat we als bedrijf gedurende een geheel jaar steunen. Mogelijke goede doelen worden altijd aangedragen door collega’s. Vaak is het zo dat de collega direct of indirect een relatie heeft met het goede doel. De steun bestaat niet alleen uit het overmaken van geld, maar bestaat ook uit activiteiten die door de werknemers uitgevoerd worden ter ondersteuning van het goede doel. Zo zijn in het verleden Alpe d’HuZes en Stichting Metakids door ons met succes ondersteund.

Dit jaar ondersteunen we de Stichting Doe Een Wens (ook bekent onder Make-A-Wish Nederland). Om duidelijk te maken waar de stichting voor staat heb ik onderstaande stukje tekst van de website gehaald.

Make-A-Wish Nederland vervult de liefste wens van kinderen tussen 3 en 18 jaar met een levensbedreigende ziekte. Het vervullen van een allerliefste wens heeft op ieder kind een magisch effect, maar op kinderen met een levensbedreigende ziekte in het bijzonder. Het geeft deze kinderen, die vanwege hun ziekte te vaak vooral patiënt zijn, de kracht om kind te zijn. Het verwezenlijken van een droom kan voor hun toekomst een wereld van verschil betekenen.

Bij de bekendmaking van het goede doel had ik aangegeven dat ik niet alleen geld over wilde maken, maar dat ik ook graag mee wilde helpen om een wens van een kind te helpen realiseren. Vandaag was de dag waarop ik samen met een team van collega’s, en onder begeleiding van een aantal zeer gedreven vrijwilligers van de stichting, mee heb kunnen helpen om de wens van een kind te helpen realiseren. En wat een leuke ervaring was dat zeg!

Ondanks dat mijn vingers branden om over de inhoud van de wens te “spreken”  en de resultaten die we behaald hebben met jullie te delen kan, mag en wil ik daar niets over zeggen. Je moet er toch niet aan denken dat de wens en voor wie deze wens is via mijn blog bekent zou worden? Dat zou het magische effect van de wens volledig om zeep helpen. En dat is natuurlijk niet de bedoeling!

Wat ik wel kan vertellen is dat ik aangenaam verrast was over de mate van bereidwilligheid die ik vanmiddag heb mogen ervaren. Nagenoeg alle personen (bedrijven en particulieren) die ik vandaag gebeld heb waren bereid om mee te helpen en een bijdrage te leveren. Niet alleen door zich aan te melden als donateur, maar in het bijzonder door het leveren van die materiële zaken die nodig zijn om de wens tot stand te brengen. De bedrijven die mee gaan werken doen dit overigens volledig vrijwillig, zonder dat er enige publicitaire tegenprestatie tegenover staat. Iets wat in deze tijd geen vanzelfsprekendheid meer is.

Als team hebben we het in 1 middag voor elkaar gekregen dat de Stichting na de zomer een wens van een kind uit kan laten komen. Daarnaast hebben we als team laten zien dat we niet alleen samen kunnen werken, maar dat we ook in staat zijn om samen voor anderen te werken.

Als persoon heb ik vandaag geleerd dat niet alleen het realiseren van persoonlijke dromen belangrijk is (drealize), maar dat het veel belangrijker is om de dromen van een ander te helpen realiseren. Vandaag heb ik bij kunnen dragen aan een stukje magie voor een persoon die ik niet eens ken. En dat, zo kan ik jullie zeggen, is een bijzonder fijn en warm gevoel. Een gevoel wat ik iedere lezer van deze blog toe wil wensen!

Hein