2011 loopt op zijn eind. De donkere, en dit jaar natte, dagen tussen kerst en nieuw zijn voor mij altijd onrustige dagen. Ongemakkelijke dagen ook. Dagen waarbij je wenst dat ze snel voorbij gaan. Hoe dat komt weet ik niet, maar van kleins af aan tel ik de dagen tussen kerst en nieuwjaar af. Zo ook dit jaar. Zo ook in 2011.

De zakelijke puntjes moeten op de “i” gezet worden  voordat we 2011 definitief kunnen afronden en afsluiten en we 2012 met open armen en met beide handen kunnen verwelkomen. Met een schone lei en met alle tellers weer op nul, de kop leeg en klaar voor een nieuw jaar.

Met de puntjes op de “i” zetten bedoel ik niet alleen de fysieke werkzaamheden die gedaan moeten worden, maar ook het in gedachten terugkijken op het geen er in 2011 zakelijk gezien allemaal aan me voorbij gekomen is. Meestal doe ik dit als ik samen met mijn hond Fritz door de Oisterwijkse bossen loop. In gedachten verzonken wandelend door de natuur, slechts afgeleid door Fritz die dan sporadisch om de aandacht van zijn baasje vraagt. Dit jaar had ik hiervoor wat meer wandelingen nodig dan anders… het was dan ook een meer dan interessant jaar.

Daar waar ik vorig jaar nog de verwachting uitsprak dat de crisis haar eind had bereikt is het afgelopen jaar gebleken dat dit allerminst het geval is. De crisis dendert door en trekt een economisch spoor van vernieling door het o zo ondernemende Nederland. Bedrijven blijven huiverig als het gaat om investeren. Consumenten houden nog steeds het geld liever in de zak dan dat ze het uitgeven en de overheid rept enkel over nog meer bezuinigingen voor de komende jaren. De vooruitzichten zijn niet rooskleurig. Nog steeds niet. Je merkt het aan alles en iedereen.

Deze ontwikkelingen hebben natuurlijk ook haar weerslag gehad op onze unit. We hebben weerstand gekend uit verschillende, soms erg onverwachte, hoeken,  en hebben harder moeten werken voor de resultaten dan menig jaar daarvoor. Ondanks dat hebben we ons staande weten te houden, zijn er voldoende mooie successen behaald en hebben we er samen zorg voor kunnen dragen dat iedereen die aan boord wilde blijven ook aan boord gebleven is. Daarom mogen we trots zijn op wat we dit jaar hebben weten te bereiken. Trots zijn op de veranderingen die we doorgevoerd hebben en trots zijn op de flexibiliteit die we als team hebben getoond.

In 2012 zal de ingeslagen weg verder doorlopen worden. De koers is bepaald.  Gelukkig komen er geen grote veranderingen meer, enkel kleine aanpassingen, nuanceringen en accenten die geplaatst moeten worden. Maar om ook deze laatste stappen te kunnen nemen zullen we eerst los moeten laten. Want enkel als je los kunt laten heb je je handen vrij. Heb je handen vrij om 2012 aan te pakken en tot een groot succes te maken!

Hein