Terwijl grote delen van Brabant zich in het feestgedruis van Carnaval stort ben ik samen met mijn gezin Brabant juist “ontvlucht”. Niet dat ik niet van een feestje houdt hoor,  maar van het “concept” carnaval heb ik eigenlijk nooit zo veel begrepen.  Ik heb het altijd al wat vreemd gevonden dat mensen zo van het ene op het andere moment volledig om kunnen slaan van gewone normaal werkende mensen naar mensen die in de middag, al uit hun dak gaan in een boerenkiel of  andere meer extremere outfits.

Weken tot maanden aan voorbereiding gaan vooraf aan het kiezen van het thema, de outfits waarin 3 tot 5 dagen gedweild wordt en natuurlijk het bepalen van de route die ze daarbij zullen gaan nemen van kroeg naar kroeg. En dan heb ik het nog niet over de carnavalsverenigingen die al die uren steken in het maken van de praalwagens om deze dan op een koude zondagmiddag aan het overige carnavalsvolk te tonen. Respect hoor, dat je daar zoveel energie in kunt steken. Dan moet carnaval toch wel iets zijn wat echt in je bloed en of genen moet zitten.

Zouden al die carnavalsvierders weten wat de ware betekenis van Carnaval is? Ik moet bekennen dat ik voor het schrijven van dit blog wel een idee had, maar niet geheel zeker was van de betekenis. Vandaar dat ik het maar even opgezocht heb op Wikipedia. Of het daarmee de waarheid is kun je natuurlijk nooit helemaal zeker stellen gezien Wikipedia door jan-en-alle-man gevuld wordt. Volgens Wikipedia is Carnaval “een van oorsprong katholiek feest, dat ook heidense wortels heeft en gevierd wordt in de drie dagen voorafgaand aan Aswoensdag. Volgens de traditie duurt het feest van zondag tot dinsdagavond, de Vastenavond. Om middernacht vangt dan de vastentijd aan van 40 dagen, tot Pasen…”.

Mooi, die betekenis, maar ik denk niet dat er 1 carnavals vierder te vinden is die na dinsdagavond de “ramadan voor katholieken” start en tot aan Pasen vast. En ik moet zeggen dat dit ook niet hoeft. Het leven is al serieus genoeg. Er vinden al te veel gebeurtenissen plaats die een negatieve impact hebben op het leven of het leven van anderen. Geniet er daarom van zolang als je kan en zo intens als je kan. Voor je het weet haalt het leven je in en kun je niet meer genieten.

En met carnaval wordt er genoten, reken daar maar op. Zowel door de verstokte carnavalsvierders die in de ochtend, met een kater van de voorgaande avond, brak in bed ligt en zichzelf beloofd nooit meer zoveel te drinken tot die ene Brabander die inZandvoort geniet van de rust, de zee, het lekker weer en  bovenal zijn gezin…….

Hein